چکیده
موضوع امکان اعاده معدوم و هویت انسان در قیامت، یکی از مهمترین و در عین حال چالش برانگیزترین مباحث فلسفی و کلامی در تفکر اسلامی است. این موضوع با همه انضمامها و بایستههای آن در تقریرات فلاسفه مسلمان به شکلها و صورتهای متنوعی آورده شده و مورد بحث قرار گرفته است. آرای علامه حلی به عنوان یکی از دانشمندان مسلمان به سبب غنای مطالب و شرح پیوسته آنها با سایر موضوعات، بسیار مورد توجه است. وی نوع دیدگاهی که یک متفکر درباره ماهیت انسان دارد را در نگاه به هویت او در قیامت بسیار مؤثر دانسته است. علامه حلی درنهایت با انتخاب رویکردی جسمانیمحور به حقیقت انسان، بدن معادی وی را متشکل از اجزای اصلی غیر فانی محسوب و امکان اعاده معدوم را باطل میشمارد.
کلیدواژهها: علامه حلی؛ معاد جسمانی؛ اعاده معدوم؛ هویت انسان؛ بدن اخروی