چکیده:
نوشتار پیش روی تلاشی است در راستای معرفی یکی از کهن‌ترین تفاسیر شیعه که توسط یکی از اصحاب امام باقر (ع) به نام زیاد بن منذر، مشهور به «ابو جارود»، نوشته‌شده است. این تفسیر منسوب به امام باقر (ع) و گونه‌ای جمع‌آوری ابو جارود از روایات تفسیری ایشان است. «تفسیر ابو جارود» در کشمکش‌های روزگار ازمیان‌رفته و تنها راه دست‌یابی بدان، روایات پراکنده‌ای است که به کتاب‌های حدیثی و تفسیری عالمان پس از وی به‌ویژه تفسیر منسوب به علی بن ابراهیم قمی راه‌یافته است. این مقاله در دو بخش شناخت نامه ابو جارود و شناخت نامه «تفسیر ابو جارود»، این مهم را بررسی می‌کند.
بانک اطلاعات: