چکیده:
شناخت حال رجالی راوی گاه با فرایند توثیقات عام میسر می‌شود که طی آن جمعی از راویان تحت ضابطه‌ای خاص توثیق می‌شوند. واکاوی دقیق برخی توثیقات عمومی ازجمله مسائلی است که در مطالعات راوی شناسی از اهمیت بسزائی برخوردار است. پژوهش حاضر پس از شناسایی شخصیت رجالی و حدیثی احمد بن محمد بن عیسی اشعری و گزارشی از نظریة «توثیق مشایخ اشعری»، با روش کتابخانه‌ای و رویکرد توصیفی ـ تحلیلی، به‌نقد این نظریه پرداخته است. این نظریه دارای بازتاب‌های گوناگونی در بین رجالیان متأخر امامی بوده داشته است. به‌گونه‌ای که برخی معتقد به وثاقت تمام استادان اشعری شده و برخی دیگر منکر آن، ناگفته پیداست که در صورت پذیرش این نظریه بخشی از راویان ناشناخته را باید در شمار ثقات دانست و بسیاری از روایات بدین‌سان از ضعیف به صحیح رخ می‌نمایانند. پژوهش حاضر با بررسی دلایل طرفداران این نظریه با بیانی جدید و ادله‌ای روشن ـ با تکیه به یافته‌های رجالی و حدیثی ـ ناتمامی نظریه را اثبات نموده است؛ بنابراین مشایخ احمد بن محمد بن عیسی اشعری همانند دیگر راویان نیاز به اثبات و احراز وثاقت دارد.
دانلود مقاله توثیق مشایخ احمد بن محمد بن عیسی اشعری در ترازوی نقد