چکیده
اندیشه درباره شناخت خدا بنیادی ترین اندیشه دینی هر فرد به‌شمار می آید. فراز «معرفتی یا مولای دلیلی علیک» از کلام امام سجاد «علیه السلام» می‌تواند بیانگر نوعی از این اندیشه باشد، که لازم است مورد تحلیل قرار گیرد. برای این فراز می‌توان دو تبیین ارائه کرد. در تبیین اول، این تعبیر بیانگر معرفت خدا به خداست که در تبیین‌های فلاسفه از ابن‌سینا تا علّامه طباطبائی به گونه‌های مختلفی نمود داشته است. این معرفت كه در مقابل آن معرفت آفاقی و انفسی قرار می‌گیرد. عالی‌ترین راه برای شناخت خداوند تعریف شده که با عنوان «برهان صدیقین» شهرت یافته است. در تبیینی دیگر، این فراز بیان‌کننده ارتباط با خداوند و گرایش به سمت اوست که با دقت در کاربرد دیگری از واژه «دلیل» حاصل می‌شود. معرفت انسان به خداوند در این نگرش، رهنما و عامل رهیابی به بارگاه دوست، تکلم با او و درخواست از او تلقی می‌شود.
کلید واژگان: خداشناسی، برهان صدیقین، دلیل معرفت، دلیل.