چکیده
در شریعت اسلام، طهارت به دو بخش ظاهر و باطن تقسیم شده است. در دانش عرفان نیز که طریقت و حقیقت دین را دربرگرفته است، این دو وجه از اهمیت ویژهای برخوردار است؛ هرچند بر وجه باطنی آن تأکید بیشتری شده است. در نزد عارفان مسلمان، طهارت ظاهری مقدمه‌ی طهارت باطنی است. طهارت نیز شرط دریافت فیوضات الاهی است که موجب رهایی انسان از وابستگی به کثرات و سبب نزدیکی او به افق وحدت، در عالم درون و برون میشود. از آن‌جا که خطر جدی ناپاکی، انسان معاصر را تهدید میکند و در نتیجه مانع بهره‌مندی او از فیوضات الاهی میشود، تبیین راههای عملی بازگشت به پاکی و سلامت انسان و جامعه، در اوج بحران اخلاق و معنویت جهان امروز، از اهمیت خاصی برخوردار است. در این پژوهش سعی شده است تا پاکی و پیراستگی تعریف شود و وجوه ظاهری و باطنی و مراتب آن و همچنین شیوههای دستیابی به آن، از منظر بزرگان معرفت بررسی شود.
کلیدواژه‌ها: عارفان مسلمان, طهارت ظاهر, طهارت باطن, مراتب طهارت