چکیده
رابطه “دين و عقل” و به عبارت ديگر “تديّن و تعقّل” و بيان ديدگاه دين مبين اسلام در اين باره، موضوع اصلي اين مقاله است. تبيين عقلاني دين و ارائه ساختاري مستدل و منطقي از مباني دين يكي از بهترين شيوهها براي دعوت نسل جوان به “دينداري” است، همانطور كه نمايش چهرهاي غير منطقي و غير مستدل از دين نيز بهترين حربه براي تخريب “دين و دينداري” است. نگارنده در اين نوشتار1 نخست برخي از سرفصلهاي قرآني اين موضوع را عنوان كرده، آنگاه با تأمّل در آيات و روايات به اين نتيجه دست يافته است كه دين اسلام به عنوان بارزترين و كاملترين مصداق دين، نه تنها كوچكترين تعارض و تضادي با عقل و تعقل ندارد بلكه تأكيد ويژه و اهميت فوق العاده براي عقل و خرد قايل است.