چکیده:
ابوجعفر، محمدبن علی‌بن النعمان مومن الطاق، از شاگردان برجسته امام صادق (ع) است كه همزمان با متكلمانی چون هشام بن حكم و هشام بن سالم به فعالیت كلامی اشتغال داشته است. او ساكن كوفه بوده و در فضای ارتباطی این شهر، به‌ویژه در مقابل جریان‌های رقیب چون اهل حدیث عراق و معتزله و یا زیدیه و خوارج، مناظرات زیبایی را به یادگار گذاشته است. وی در مناظرات خویش هم از روش احتجاج نقلی بهره گرفته است و هم از روش احتجاج عقلی. همسویی ظاهری با خصم، طرح سؤال و پرسش از رقیب، پرسش‌گری به‌جای پاسخ‌گویی، اقرار گرفتن از خصم، رفتار به‌جای گفتار، تشبیه، تمثیل و به‌کارگیری شواهد تاریخی، پاسخ‌گویی به شبهه از راه تبیین واژگان، ازجمله روش‌هایی است كه مومن الطاق در احتجاجات كلامی خویش به كار گرفته است.
بانک اطلاعات: