چکیده:
در این نوشتار ابتدا از مدارس حدیثی عصر علی بن ابراهیم قمی سخن به میان آمده و سپس به معرفی اساتید، شاگردان و طبقه او پرداخته‌شده و به دنبال آن، تفسیر القمی معرفی‌شده و گفته‌شده که تمامی این کتاب، از علی بن ابراهیم نبوده و نیمی از آن را یکی از شاگردش تدوین کرده است و با شواهدی به اثبات آن پرداخته‌شده و از ثقه بودن راویان احادیث آن تفسیر سخن به میان آمده است.