خلاصه ماشینی:
“زیرا حق و خیر دائمی، ثابت و پایدار است و آنچه ذایل شدنی و فانی شدنی است کفر و باطل و شرک است و اهل آن ابتر می‌باشند:ان شانئک هو الابتر(کوثر/3) دوری‌طلب‌ازکثرت،بگریزازاین وحشت یک رنگ‌شو ازوحدت‌ای دوست‌لقا این‌است این است راه کوثرگرایان وانبیا واولیای الهی وانسان‌های کامل و مخلص که مشمول رحمت خاصه حضرت حق و انعام دائمی و همیشگی او هستند و هماهنگ با کل نظام به سوی او در حرکتند و به قول عارفان:«النهایات هی الرجوع الی البدایات» جزئها را روی‌ها سوی کل است بلبلان را عشق با روی گل است آنچه از دریا به دریـــا مــی‌رود از همانـجا کآمد آنـــجا می‌رود همه موجودات در یک سیر تکوینی وغیر اختیاری که لازمه ناموس هستی است به سوی خداوند در حرکت و صیرورتند: ألاإلی الله تصیر الامور (شوری،42/53)، ان الی ربک المنتهی. در این زمینه استاد گرانقدر آیت الله جوادی آملی، به نقل از حکیم و عارف نامور شاه آبادی می‌نویسد: ما اگر به فطرت رجوع کنیم می‌یابیم که او عاشق کمال مطلق است به طوری که اگر به همه حقایق کیهانی آگاه شود و احتمال وجود اکمل از آنها در او منقدح گردد، آن را نیز آرزو می‌کند و با این تحلیل چند امر روشن می‌شود؛ اول آن‌که هیچ‌کدام از حقایق مقیده و محدوده، معشوق واقعی فطرت نیستند چون مناط معشوق بودن آن است که عاشق با رسیدن به وی آرام گیرد و از او نگذرد در حالی که بر هر کدام از آنها برسد از وی می‌گذرد و مطلوب کامل‌تری را طلب می‌نماید.”