چکیده: رفاه و بهروزی، یکی از آرمان‌های دیرینه انسان و جوامع انسانی است و در اقتصاد نیز به‌عنوان معیار ارزیابی به کار گرفته می‌شود؛ به‌طوری‌که وضعیت‌ها، سیاست‌ها و نهادهای اقتصادی بر اساس آثار آن‌ها بر رفاه افراد ارزیابی می‌شود. بااین‌حال، ماهیت و چیستی رفاه و بهروزی همیشه موردبحث بوده است. نظریه‌های رفاه متعارف در فرهنگ مغرب زمین با نگاه صرفاً مادی به انسان و ارزش‌های انسانی آن را به خوشی، لذت وزندگی مرفه تحلیل می‌کنند. درعین‌حال، اقتصادپژوهان نحله فکری غالب، برای رهایی از مباحث فلسفی و احیاناً ارائه معیاری عینی آن را با تمایل‌ها و ترجیح‌های افراد تبیین می‌کنند. اما…
