چکیده در این پژوهش جایگاه سیاسی، اجتماعی و اخلاقی امیرالمؤمنین(ع) در اشعار کمیت بنزید اسدی، شاعر شیعی دوران اموی، واکاوی شده است. او از پیشتازان ادب متعهد است که در دوران خفقان اموی شعر خود را بُرندهترین سلاح برای دفاع از حقوق اهلبیت قرار داد و معانی و اصول اعتقادی مهم شیعه را در ساختار ابیات استدلالی گنجاند. مهمترین معانی به کار رفته در چکامههای وی درباره امام علی(ع) است. انتخاب علی(ع) به ولایت و امامت، حق خلافت بر اساس شواهد قرآنی، بیعت و بیعتشکنی، غصب خلافت، حکومت حاکمان و اعتراض کمیت و نیز اخلاق حکومتی حضرت، شهادت، علم، تقوا،…