چکیده:
پژوهش حاضر با عنوان تحلیل گفتمان خطبه‌های امام حسین (ع) از مدینه تا کربلا به بررسی اندیشه امام حسین (ع) و ایدئولوژی غالب و مسلط در کلام ایشان، تبیین قطب‌های حق و باطل و ویژگی‌ها و خصوصیات هر یک از این قطب‌ها، تعیین دال‌های مرکزی سخنان حضرت، تأثیر بافت موقعیت و اقتضای حال مخاطب در نوع کلام ایشان و بررسی واژگان و دستور سخنان امام از مدینه تا کربلا پرداخته است. مبانی نظری مربوط به این پژوهش، در چارچوب تحلیل گفتمان قرار دارد. روش کار این تحقیق، روشی تلفیقی است. در این پژوهش به تبیین مسئله، از منظر دو سطح خرد و کلان نگریسته می‌شود. در سطح کلان، دال و مدلول لاکلا و موفه، ایدئولوژی و غیریت سازی ون دایک و در سطح خرد نیز از ارزش تجربی و رابطه‌ای واژگان و مشخصات دستوری و بینامتنیت فرکلاف استفاده شده است.