چکیده:
مدرسه اصفهان با ظهور صفویه و حمایت پادشاهان صفوی از تشیع و دعوت عالمان شیعه به اصفهان شکل گرفت. فضای فکری مناسبی که صفویه در این شهر ایجاد کردند، سبب حضور، تثبیت و تعمیق همه جریانهای کلامی گذشته شد. در این نوشتار مدرسه کلامی اصفهان را با بررسی سه جریان کلامی معرفی میکنیم: 1) جریان کلام حدیثگرا که دو منشا فکری دارد؛ از سویی تحتتاثیر جریان حدیثگرای جبل عامل و از سویی تحتتاثیر جریان اخباریگری است. 2) جریان کلام عقلگرای فلسفی که در حقیقت ادامهدهنده مدرسه فلسفی شیراز است. 3) جریان کلام عقلگرای غیرفلسفی که امتداد جریان کلامی امامیه در حلّه است. این گروه برخلاف گروه دوم که عقاید فیلسوفان را به عرصه کلام آوردند، تنها از ادبیات فلسفی استفاده کردند و در آموزههای اعتقادی به نقد دیدگاه فلاسفه پرداختند.