چكيده:
دلايل نگارى، يعنى سعى در اثبات امامت ائمه (ع) از راه معجزات و كرامات، رويكردى بوده كه در قرون اوليه تشيع مورد توجه عده‌ای از اخباريان اين مكتب قرار گرفته است. از مهم‌ترین آثار به‌جای مانده در اين موضوع، كتاب دلائل الإمامة، منسوب به محمد بن جرير طبرى، حاوى بسيارى از روايات پيشينيان در اين زمينه است. علی‌رغم تلاش بزرگانى همچون آقابزرگ تهرانى در الذريعة و النابس، شوشترى در الاخبار الدخيلة و مامقانى در تنقيح المقال در راه شناسايى مؤلف، هنوز نقاط مبهمى درباره هويت وى وجود دارد. همچنين نكات قابل تأمّل فراوانى در اسناد و محتواى روايات اين كتاب وجود دارد كه هنوز كارى درخور آن انجام نشده است. مقاله حاضر سعى دارد نكات يادآورى شده را به بوته نقد و بررسى گذارد.
بانک اطلاعات: