چکیده:
قم از اواخر قرن نخست هجري، مهد تشيع و مركز بالندگي عالمان شيعي در ايران بوده است. در گذشته، اين سرزمين به‌صورت يـك شـهر منـسجم نبـود و شامل مناطق متعددي می‌شد. يكي از اين مناطق، «برقرود» يا «برقه» اسـت كـه «خاندان برقي» منسوب به آن هستند. ازآنجاکه تنـي چنـد از عالمـان بـزرگ شيعه از اين خاندان برخاسته‌اند، اين انتساب اهميت فراواني می‌یابد. از سـويي، مناطق ديگري بانام «برقه» در جهان وجود دارند كه برخـي از آن‌ها از برقـه قـم مشهورتر و معروف‌تر هـستند و از همـين روي، منـابع تـاريخي – جغرافيـاييِ متقدم، توجه بيشتري به آن‌ها داشته‌اند. بررسي، رديابي و اثبـات صـحت انتـساب «خاندان برقي» به «برقه» قم و رد انتساب‌های ديگر مستند بـه دلايـل و شـواهد تاريخي – جغرافيايي، هدفي است كه اين مقاله آن را دنبال می‌کند.
بانک اطلاعات: