چکیده:
یکی از مدعیان معاصر، به نام «احمد بن اسماعیل بصری»، ادعاهایی مانند یمانی و نوه امام مهدی (عج) بودن، امامت جهانیان بعد از وفات حضرت مهدی (عج) و موارد دیگر را به خود نسبت داده و مریدانش با تمسک به معجزاتی که به این فرد نسبت داده‌شده و با تحریف برخی از روایت‌ها، در اثبات امامت و حقانیت او با استفاده از استخاره با قرآن و رؤیا و خواب تلاش دارند. بهره‌گیری از استخاره و خواب، جهت تشخیص حجت الهی، علاوه بر عدم دلیل در اثبات، دلایلی برخلاف آن، وجود داشته و به‌گونه‌ای از سوی علمای دین بر بی‌اعتباری این روش اجماع می‌باشد. از طرف دیگر، بیان مکان دفن حضرت زهرا (س) از جانب این فرد، نه‌تنها بامعنای اصطلاحی معجزه همخوانی ندارد، بلکه روایات معصومین (ع) خلاف آن را بیان کرده‌اند. روش این مقاله توصیفی – تحلیلی بوده و به‌هیچ‌عنوان نمی‌توان امامت یک فرد را توسط استخاره با قرآن و رؤیا اثبات کرد.
کلیدواژه‌ها:احمد بصری، مدعیان، استخاره، معجزه، خواب