چکیده
در دوره عباسی اول، دعبل خزاعی به دفاع از تفکر شیعه، به ویژه حقانیت علویان پرداخت. اشعار احتجاجی او در اثبات عقاید شیعه، مسأله امامت و خلافت و نقض گفتار مدعیان، فراوان است.
این مقاله در صدد یافتن پاسخی برای سؤالات زیر است – رویکردهای احتجاجی شاعر برای اثبات حقانیت اهل‌بیت (ع) مبتنی بر چه اصول و مواردی است؟ – گرایش غالب شاعر برای اقناع مخاطب بیشتر بر محور چه عناصری می چرخد؟ – مضمون اشعار، چه تأثیری بر زبان و بیان شاعر گذاشته است؟ قدرت بیان، و استدلال منطقی از جنبه‌های مهم شعر احتجاجی این شاعر متعهد به شمار می آید. نتایج تحقیق مشخص می‌کند که دعبل شعر را در خدمت اهداف سیاسی که دفاع از مکتب اهل‌بیت (ع) باشد، قرار داده و بر اقناع عقلی مخاطب تکیه دارد. فاصله گرفتن شاعر از عناصر عاطفه و احساس در امور احتجاجی، مؤید توجه او به اقناع عقلی مخاطب است.
کلیدواژه‌ها: احتجاج؛ دعبل خزاعی؛ اهل‌بیت (ع)