اثر روزه داری بر سلامت روان

چکیده

پژوهش حاضر با هدف مطالعه “اثر روزه داری بر سلامت روان دانشجویان” طراحی و اجرا گردید. 162 نفر دانشجو (102 دختر و 60 پسر) به عنوان نمونه در دسترس، انتخاب و یک تا دو هفته قبل از ماه مبارک رمضان، “پرسشنامه سلامت روان (GHO)را به عنوان پیش آزمون و یک تا دو هفته پس از اتمام ماه رمضان، مجددا همان پرسشنامه را به عنوان پس آزمون تکمیل نمودند. نمرات به دست آمده در پیش آزمون و پس آزمون کسر و نمره ای که میزان و جهت تغییرات “سلامت روان” را در قبل و بعد از ماه رمضان نشان می دهد به دست آمد. سپس این نمرات توسط تجزیه و تحلیل واریانس یکراهه مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان می دهند که روزه ماه رمضان در تمامی خرده مولفه ها و نمره کل “سلامت روان” موثر بوده است. بدین صورت که این تفاوت معنادار در زیر مقیاس های “نشانه های بدنی”، “اضطراب و بیخوابی”، “نارسا کنش وری اجتماعی”، افسردگی و نهایتا نمره کلی “پرسشنامه سلامت روان” برای گروه‌هایی که در “ماه رمضان تمام روزه های خود را گرفته اند” و یا “به طور تفننی تعداد محدودی از روزها را روزه گرفته اند”، حاکی از بهبود وضعیت سلامت عمومی در بعد از ماه رمضان و برای گروه‌هایی که “به دلیل عذر شرعی یا پزشکی روزه نگرفته اند” و یا “اصلا روزه نگرفته اند” حاکی از کاهش سطح سلامت روان پس از ماه رمضان می باشد.