چکیده:
نوشتهای حاضر تحقیقی درباره تعریف استغفار، چگونگی آن و آمرزشطلبی انبیاء است که خود دارای تفاسیر گوناگونی است. اعتراف پیامبران به گناه و آمرزش طلبی آنان با متابعت از اوامر مولوی خدا در تضاد نیست. دلائل عقلی، روانی و قرآنی فراوانی مبنی بر عصمت پیامبران و عدم ارتکاب آنها به گناه در دست است و در صورت وجود مطالبی مبنی بر ارتکاب آنها به گناه، باید آن مطالب را به تاویل برده و حمل بر گناه مصطلح نکرد. این بحث در مورد آمرزشطلبی اولیا الهی نیز مطرح است، چنانچه کلمات و دعاهای ائمه (علیهم السلام) و مناجاتهای آن بزرگواران پر از اظهار ندامت و درخواست آمرزش از خداست.