چکیده
در میان آن چه در باب انگیزه بعثت انبیا و شوؤن رسالت آنان بیان شده است، بعضی موارد مانند بسط توحید، گسترش معرفت نسبت به مبدأ و معاد هستی، شناساندن جهان آخرت و غیب و انسان سازی و بیان راه های نیل به تهذیب نفس و تعالی اخلاقی مورد اتفاق اغلب متفکران دینی است. اما نفی یا اثبات برخی دیگر محل اختلاف و بحث است که مهم ترین آن ها پرداختن به اصلاح امور دنیوی به قیام به قسط و پرپا داشتن عدل از طریق تشکیل نظام سیاسی اجتماعی است. در این مسأله دو دیدگاه عمده مطرح است که یکی ورود در امور دنیوی را خروج از حوزه رسالت می داند و دیگری اصلاح زندگی اجتماعی و تشکیل نظام جکومتی را نه تنها از غایات بعثت بلکه شرط لازم و زمینه حصول غایات دیگر می شمارد.
کلیدواژه‌ها: شوؤن رسالت، سط توحید و شناخت آخرت، پیوند مادیت و معنویت، اقامه عدالت اجتماعی، نظریه نصب و نظریه وکالت