چکيده:
در دوره جاهلي اعراب آداب و انديشه هاي عجيب و غريبي داشتند. اسلام بيشتر اين آداب و انديشه ها را از آنجا كه در اساس ناسازگار و مغاير با وحي و سنت الهي بود مردود شمرد، اما برخي از آن ها را با تغييرات و اصلاحاتي در شكل و جوهر پذيرفت و موفق شد كه از آن ها انديشه هاي اخلاقي متعالي اي بسازد. در اين ميان واژگان در انتقال اين اصلاحات و تغيير مفاهيم نقش ارزنده اي را ايفا كردند. اين مقاله با اين فرض كه معناي شجاعت جاهلي با معناي قرآني آن يكي است به تبيين مقايسه اي مفهوم شجاعت در قرآن و فرهنگ جاهلي مي پردازد، كه حوزه معنايي وسيعي داشته و در انتقال معناي نسخ يك فرهنگ و ايجاد فرهنگي متعالي موثر بوده و معناي والاي اخلاقي را بازگو مي كند.
کليدواژگان:
قرآن كريم، شعر عربي، سنت، جنگ، جاهليت، اسلام