چکیده:
در چند دهه اخیر بحث در خصوص نقد فلسفه اخلاق لذت گرایانه خود محور در علم اقتصاد متعارف، مورد توجه اندیشمندان به ویژه اقتصاددانان مسلمان بوده است.
مطالعه حاضر، درآمدی به موضوع لذت و سعادت با تمركز بر رابطه آنها از منظر آیات و روایات است. فرضیه اساسی مقاله این است كه اسلام در راستای مسئله سعادت گرایی در ارضای لذایذ، دیدگاهی همه جانبه، هماهنگ و متعادل در رشد ابعاد گوناگون شخصیت انسانی دارد. روش تحقیق برای شناسایی مفاهیم لذت و سعادت روش «اسنادی» و در قسمت تجزیه و تحلیل، روش «تحلیل محتوا» بوده است.
نتایج موید این نكته است كه از منظر اسلام، باید لذایذ به گونه ای مورد استفاده قرار گیرد كه با تمام استعدادها و اجزای شخصیت انسان هماهنگ باشد و انسان فقط با اعتقاد و درك درست از لذت های اخروی، به سعادت حقیقی نائل می شود.
بانک اطلاعات: