چکیده: ابوالاسود با اوصافى چون: تابعى نامدار, قارى و مفسر قرآن, شاعر و سخنور, راوى و محدث, وصف مى شود که از همفکران و یارانِ ابوذر غفارى بود, از او و امام على(ع) روایت مى کند و در شمار اصحاب امیرالمؤمنین على(ع) نام برده مى شود که با اشارت و اشراف آن حضرت, علم نحو را بنیان نهاد و مصحف شریف را نقطه گذارى کرد.1 در مورد نام و نسب ابوالاسود اختلاف زیادى در میان مورخان و محققان دیده مى شود. برخى او را عمرو بن سفیان یا سارق بن ظالم خوانده اند2 و بعضى وى را عثمان بن عَمرو…