چکیده نقش‌آفرینی امام‌حسن(ع) به عنوان یکی از خلفای اسلامی و نیز امام بلا منازع شیعی، از منظرهای‌گوناگونی قابل تبیین است، بویژه پرچالش‌ترین اقدام ایشان، یعنی صلح با معاویه که برابر آن، امام خلافت مشروع و قانونی خویش را بناگزیر طی پیمانی به رقیب خود وانهاد. ریشه یابی و ارزیابی این اقدام، از زاویه های علت جویانه، از سوی نویسندگان و محققان زیادی دنبال شد، اما تاکنون با نگاه تمدن اندیشانه به آن نظر نشده است. بی گمان امامان(ع) که در دوره های مختلف به انجام مأموریت می پرداختند، هدف و مقصد یگانه ای داشتند، اما تحقق آن، سازکارهای متناسب…
