چکیده:
گرایش به زیبایی و جمال دوستی یکی از ابعاد وجودی انسان است و آیات و روایات و سیره عملی معصومان (ع) آن را تأیید نموده است. لذا تجمل و جمال به خودی خود بار منفی ندارند. اما آنچه در این بین مورد نکوهش شدید اسلام قرار گرفته است، گرایش افراطی به تجملات و تشریفات دنیوی و هدف قرار گرفتن آن در زندگی است. تجملگرایی با این بیان به معنی، میل و رغبت كردن به تجملات و توجه به ظواهر زندگى میباشد گرایش به تجملات و زرق و برق دنیا، آسیبها و آثار نامطلوبی در پی دارد. فراموشی یاد خداوند، دنیازدگی، کفران نعمت، مصرفگرایی، پیدایش حالت تفاخر، زیادهخواهی، رواج الگو گیری نامناسب و تقلیدهای ناصحیح، عدم مشارکت در امور خیر ازجمله آسیبهای این گرایش است. ازجمله راهکارهای قرآنی و روایی مقابله با تجملگرایی، توجه به هدف خلقت، ترویج الگو گیری از سیره معصومان (ع)، تقویت باورهای دینی و ارزشهای معنوی مانند؛ زهد و پارسایی، قناعت و مناعت طبع، اعتدال و میانهروی، کمک و ایثار و همچنین توجه و تفکر در فرجام تجملگرایی میباشد.