بازجستی در ماهیت «خیار شركت» و «خیار تبعض صفقه»

چکیده:

مبحث خیارات در فقه امامیه و حقوق مدنی از اهمیت ویژه ای برخوردار است و به عنوان یكی از عوامل ارادی انحلال قرارداد به رسمیت شناخته شده است. از جمله خیارات مختص عقود معاوضی خیار تبعض صفقه و خیار شركت است. به رغم اهمیت هر دو خیار یاد شده، نزد فقهای امامیه و حقوق دانان وجوه تمایز این دو خیار چندان مورد توجه قرار نگرفته است و در این زمینه رویه واحدی وجود ندارد، به گونه ای كه برخی هر دو خیار را مستقل از همدیگر و عده ای خیار شركت را مصداقی از خیار تبعض صفقه دانسته اند. همچنین برخی معتقدند این دو خیار از جمله مصادیق خیار عیب است. نویسندگان در این مجال به منظور تحكیم استقلال خیار شركت، تحلیلی در خصوص ماده 441 قانون مدنی ارائه می دهند كه به موجب آن در جایی كه شراكت شخص ثالثی در مال مورد معامله كشف شود یا آن مال به طریقی با مال دیگر امتزاج یابد به گونه ای كه از هم قابل تفكیك نباشند، برای شخص زیان دیده حقی به استناد خیار شركت ایجاد می شود. پژوهش حاضر در راستای بررسی و واكاوی ماهیت هر دو خیار و تبیین وجوه افتراق آنها از همدیگر ساماندهی یافته است تا بدین وسیله نسبت خیار شركت و خیار تبعض صفقه در بوته نقد و بررسی مورد ارزیابی واقع شود.

کلیدواژگان: خیار، خیار تبعض صفقه، خیار شركت، عقد معاوضی

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

خروج از نسخه موبایل