چکیده:
مقدمه: برخی مطالعات تاثیرات مثبت روزه داری را در بهبود وضعیت روانی افراد مطرح کرده اند. هدف از انجام این پژوهش ارزیابی تاثیر روزه بر عزت نفس و سلامت روانی دانشجویان است.
روش کار: این مطالعه توصیفی مقایسه ای بر روی 60 دانشجوی پزشکی به ظاهر سالم از دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشهد (38 زن و 22 مرد) که تصمیم به روزه داری در ماه رمضان 1386 را داشتند، انجام شد. آزمودنی ها در آغاز ماه رمضان توسط پرسش نامه مشخصات فردی، پرسش نامه عزت نفس کوپر اسمیت و فهرست علامتی 90 گزینه ای بازبینی شده (SCL-90-R) مورد ارزیابی قرار گرفتند. این افراد حداقل 21 روز در این ماه روزه گرفته و مجددا در پایان ماه رمضان با دو پرسش نامه کوپراسمیت و SCL-90-R بررسی شدند. داده های پژوهش به کمک آزمون های آماری تی زوجی و ویلکاکسون در نسخه 17 نرم افزار SPSS مورد تحلیل آماری قرار گرفتند.
یافته ها: پس از ماه رمضان عزت نفس آزمودنی ها نسبت به آغاز ماه افزایش معنی داری یافت(P<0.001). بر اساس نتایج آزمون SCL-90-R آزمودنی ها در ابعاد افسردگی (P<0.001)، روان پریشی(P<0.007) ، اضطراب (P<0.001)، وسواس (P<0.001)، حساسیت بین فردی (P<0.001)، فوبی (P<0.022)، خصومت(P<0.001) افکار پارانوئیدی (P<0.001) و مقیاس کلی علایم مرضی (P<0.001)، کاهش معنی داری نشان داد.
نتیجه گیری: روزه داری در ماه مبارک رمضان تاثیر قابل ملاحظه ای در ارتقای عزت نفس و بهبود وضعیت سلامت روانی دانشجویان دارد.
كلید واژه: دانشجویان، روزه داری، سلامت روانی، عزت نفس