چکیده
ازدواج موقت در قانون مدنی ایران پذیرفته شده و از احكام اختصاصی فقه شیعه است. این نوع ازدواج با استناد به قرآن و روایات جایز شمرده شده و دلیلی بر تحریم آن وجود ندارد و دلایلی كه اهل سنت بر تحریم آن آورده‌اند مبتنی بر دیدگاه خاص خلیفه دوم است. در نگاه ابتدایی، این حكم بنا بر ضرورت و نیاز جامعه تشریع شده تا از ارتكاب گناه كاسته شود؛ زیرا ترویج این نوع ازدواج پیامدهایی را به همراه دارد كه به غیر از ضرورت و در غیر جایگاه خود، پسندیده نیست. در این پژوهش ابتدا مفهوم ازدواج موقت و مستندات قرآنی و روایی آن بررسی و سپس پیامدهای آن ارزیابی گردیده است.
کلمات کلیدی : ازدواج موقت، تحریم، متعه، خلیفه دوم، پیامدهای مثبت و منفی.