چکیده:
مختار از آغاز نهضت خویش ایرانیان کوفه را به خونخواهی امام حسین (ع) فراخواند. ایرانیان با شوقی وصفناپذیر به وی پیوستند. آنان در آغاز این نهضت، فداکاری و شجاعت فراوان از خود نشان دادند. شکست سپاه شام و کشته شدن عبیدالله بن زیاد، فرمانده این سپاه و همچنین دستگیری و مجازات بسیاری از به وجود آوردندگان فجایع کربلا با همت و تلاش ایرانیان حاصل گردید. آنان به دور از هرگونه طایفهگرایی و فرصتطلبی – که در کوفه رواج داشت – صادقانه در کنار رهبری نهضت تا آخرین لحظه وفادار ماندند. مخالفان این نهضت – که بیشتر اشراف کوفه و وابستگان به آنها بودند – از همان آغاز، تنفر خویش را از ایرانیان کوفه ابراز نمودند. آنان در درگیریهای کوفه به اسرای ایرانی رحم نکردند. در مذاکره با مختار نیز یکی از علتهای اصلی مخالفت خود را با وی در میدان دادن به این افراد دانستند. با وجود این ایرانیان با دادن هزاران نفر تلفات تا لحظه قتل مختار در کنار وی ماندند و این حضور مطلعی بر ورود فعالتر آنان در حوزه سیاسی جهان اسلام گردید.