چکیده:
جابر بن عبدالله انصاری، صحابی گران‌قدر پیامبر اکرم (ص) و حضرات معصومین (ع) بوده که به دلیل مصاحبت با هفت معصوم و عمر طولانی، روایات زیادی از وی در منابع شیعه و سنی بیان شده است. جابر که توفیق درک محضر امام پنجم شیعیان را نیز داشته، مورد تأیید امام باقر (ع) بوده و روایات متعددی از وی در زمان حیاتش نقل کرده‌اند. گاهی اصرار امام بر روایت از جابر بن عبدالله، مورد سؤال یارانشان قرار می‌گرفت و افرادی نیز بودند که درباره وثاقت وی، از امام سؤال می‌پرسیدند و امام این پاسخ مشترک را داشته‌اند که جابر بن عبدالله، به آیه 85 سوره قصص ایمان و اعتقاد دارد. سؤال اصلی این پژوهش این است که: چه رابطه‌ای بین وثاقت جابر و مفاد این آیه وجود دارد؟ در این مطالعه اثبات‌شده است که اعتقاد جابر به این آیه، نشان‌دهنده ایمان او به مسئله رجعت بوده است. در آن مقطع تاریخی ایمان به رجعت از جمله ویژگی‌های شیعه راستین بوده است. در این مطالعه دلیل ارتباط بین مفاد این آیه و وثاقت جابر، جایگاه اعتقاد به رجعت در نظام اندیشه شیعی و اهمیت اعتقاد جابر بن عبدالله به رجعت و تأثیر آن در اثبات حقانیت تشیع، مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفته است.
بانک اطلاعات: