تحلیل مبنا و ماهیت حقوقی ارش

چکیده:
الزام بایع به پرداخت درش، در صورت معیب بودن مبیع، مبنای قراردادی دارد و در مواردی که به دلیل عدم امکان رد مبیع یا استرداد آن با همان وضعیت زمان معامله، اعمال خیار عیب و فسخ عقد ممکن نباشد، مشتری فقط می‌تواند از درش به‌ عنوان غرامت بهره‌مند شود. حق دریافت درش، حق مالی مستقلی است که با ظهور عیب در مبیع و به‌منظور جبران زیان مشتری، در عرض حق فسخ ایجاد می‌شود، اما بقایا سقوط آن، لزوماً متأثر از وضعیت حق فسخ نیست.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

خروج از نسخه موبایل