چکیده:
معناشناسی (Semantics) بخشی از دانش زبانشناسی یا شاخهای مستقل از آن است كه از رهگذر آن میتوان به تحلیل معنای واژهها و جملههای یك متن پرداخت و جایگاه دقیق كلمهها و تركیبهای آن را با توجه به نظام معنایی كه در آن قرار دارد، به دست آورد. این نوشتار به تحلیل معناشناختی «قرب الی الله» در قرآن میپردازد. برای این منظور به واژههایی كه در حوزه معناییِ (Semantic fields) بندگی خدا با واژه كانونی «قرب» ارتباط معنایی دارند، توجه شده است. تحلیل معناشناختی قرب در قرآن نشان میدهد كه این واژه با اضافه به واژه «الله»، از معنایی تازه از مفهوم قرب حكایت دارد كه با متفاهم آن در عصر نزول متفاوت است. این مفهوم در قرآن مانند ایمان ذومراتب است. مؤمنان، متقین و ابرار هریك به مراتبی از قرب نائلآمدهاند. انسان در سیر الی الله با پذیرش اسلام به قلمرو قرب الهی وارد میشود و با ایمان، عمل صالح، تقوی و بر به هسته مركزی آن نزدیكتر میگردد.