چکیده:
ظلم و ستم امری نکوهیده و مخالف فطرت انسانی و بشری است، در دین اسلام نیز همواره به جهاد و مبارزه علیه ظلم و ستم دعوت شده است. همینطور ائمه اطهار(ع) و بویژه امام علی (ع) در سخنان خود به این مورد اشاره کرده اند. مبارزه علیه ظلم و ستم به عنوان یک ضرورت اساسی در حکومت اسلامی مطرح است، زیرا اساس اسلام بر عدالت و نفی هر گونه تبعیض است. در این مقاله به بررسی تصویر فنی ظلم در نهج البلاغه و تحلیل محتوایی و بلاغی شواهد آن پرداخته ایم. و به این نتیجه رسیدیم که امام علی (ع) با چه تصاویری زنده و پویا در قالب الفاظ رصین و معانی زیبا و جذاب آن را به تصویر کشیده است و این امر قدرت و توانایی منحصر به فرد ایشان را در کلام و سخنانش نشان می دهد. تصاویری ظریف و آکنده از فنون بلاغی امثال تشبیه و استعاره و کنایه و مجاز و اغراق و مثل و تشخیص است که اوج فصاحت و بلاغت کلام ایشان را در معرض دید مخاطب قرار می دهد. در سراسر این کتاب ظلم و ستم مذموم شمرده و سخنان و خطبه های امام علی (ع) سرشار از تصاویر بلاغی و هنری است که در نوع خود منحصر به فرد محسوب می شود.
کلیدواژه‌ها: تصویر؛ ظلم؛ نهج البلاغه