چکیده:
حق شفعه در فقه و حقوق موضوعه یكی از اسباب تملك و موضوع ماده 140 قانون مدنی است. از جمله شروط اساسی ایجاد حق شفعه انتقال حصه شریك به وسیله عقد بیع است كه مشهور فقها و قانون مدنی بر آن تاكید دارند. در این مقاله نخست شروط اساسی ثبوت این حق برشمرده شده و دیدگاه های متفاوت در مورد این شروط بیان شده است. در پی آن، مستندات قول مشهور نقد و بررسی شده و با توجه به تعلیل مذكور در روایات و نیز غرض قطعی شارع یعنی نفی ضرر و همچنین لزوم قانون گذاری صحیح و اجتناب از باز گذاشتن راه حیله و نیرنگ، این نتیجه بدست آمده است كه حق شفعه عمومیت داشته و در سایر عقود معاوضی نیز راه دارد.
کلیدواژگان: شفعه، بیع، عقد معاوضی، لاضرر