چکیده:
نوسازی و ساماندهی تربیت اسلامی، به‌مثابه‌ی یک دانش ساختارمند و آکادمیک، مستلزم انجام پژوهش‌هایی نوین در ارتباط با جنبه‌ها، مؤلفه‌ها و ویژگی‌های گوناگون آن است. از جمله مسائل بسیار اساسی و تعیین‌کننده در این عرضه، تعیین و تنقیح مرزهای عقلانیت است. در مقاله‌ی حاضر، پس از ذکر مقدمه، بیان مسئله و بررسی مفاهیم، سه فرض محتمل در باب امکان یا عدم کاربرد عقلانیت در تربیت اسلامی و نیز حدود کاربرد عقلانیت در تربیت اسلامی به بحث و نقد گذاشته شده است. این سه فرض به ترتیب عبارت‌اند از فرض عقلانیت مطلق، فرض عقلانیت معطل و فرض عقلانیت معتدل. نویسنده‌ی این مقاله، پس از تبیین و نقادی فرض‌های سه‌گانه، فرض سوم را پذیرفته و حدود کاربرد عقل را در سه حوزه‌ی اندیشه‌های نظری تربیت اسلامی-یعنی مبدأ شناسی، راهنما شناسی و مقصد شناسی بررسی و ترسیم کرده است. این مقاله را جناب آقای دکتر سعید بهشتی عضو هیئت‌علمی دانشگاه علامه طباطبایی تهیه‌کرده و در اختیار فصلنامه قرار داده‌اند که بدین‌وسیله از ایشان سپاسگزاری می‌شود.
بانک اطلاعات: