چکیده
خداوند متعال برای هدایت انسان‌ها دو سرمایه‌ی گران‌بها با عنوان قرآن و عترت در میان بشر به ودیعه نهاده و صیانت از کتاب الهی را خود بر عهده گرفته است. در تبیین معارف قرآنی گنجینه‌ای عظیم به عنوان احادیث را به انسان‌ها هدیه داده است، ولی چون در نگارش احادیث مشکلاتی در قرون اولیه به وجود آمد و نقل روایات گاهی به صورت شفاهی بود، مجعولاتی در احادیث به وجود آمد و راویانی ضعیف، مجهول، کذاب براساس اغراض دنیوی و بر اساس اوضاع نابسامان سیاسی و… اقدام به نقل احادیث جعلی کردند. از این‌رو، در قرون بعدی علم رجال توسط علمای اسلام تأسیس شد تا عهده‌دار بررسی حالات راویان در راستای صیانت از احادیث باشد. در همین راستا، نوشته‌ی حاضر در پی شناسایی و معرفی یکی از راویان حدیث به نام سماعة بن مهران حضرمی است. مقاله به روش توصیفی – تحلیلی و با رویکرد روایی، احوال این راوی را مورد بررسی قرار داده و نتیجه می‌گیرد که سماعه، فردی امامی، ثقه و مورد اعتماد بوده و از محضر امام صادق(ع) و امام كاظم(ع) تلمذ نموده است.
کلمات کلیدی: علم رجال، رجال شناسی، سماعة بن مهران، وثاقت.