چکیده:
در مطالعات بین ادیانی شفاعت عقوبت و نجات یکی از موضوعات مشترک در کتاب های ادیان بزرگ الهی است. بدین معنی که مرتکبین گناه با عمل شفیع، از مجازات الهی بخشیده شوند. این موضوع در کتاب مقدس یهودیان به عنوان مثال در کتاب اشعیا (باب 53 فقره) 12، عهد جدید، رومیان (باب 5، فقره 15) و در قرآن مجید، سوره انبیا (آیه 28) اشاره شده است. شفاعت عقوبت در عهد عتیق به صفت رحمت خدا (اعداد، باب 14) و در قرآن مجید به صفات رحمانیت (زمر /53 و انبیا /107)، رحیم بودن (طه /109 و مریم /87) و غفاریت خداوند (زمر /53) نسبت داده شده است. اما تفسیر شفاعت، کیفیت تاثیر عمل شفیع (مستقل یا وابسته) در مجازات، رابطه شفاعت با توحید افعالی، نقض اراده الهی، تجری گناهکار، عدل الهی و پیام های مربوط به این موضوع خوب تبیین نگردیده است. در تحقیق حاضر تفاسیر مختلف از موضوع و مسایل پیرامون آن از منظر ادیان تبیین شده است.
كلید واژه: شفاعت، عقوبت، نجات، شفیع، توحید افعالی، عدل الهی و عهدین