چکیده:
شكر، یعنی یادآوری نعمت و منعم با قلب و زبان كه در 75 آیه، از مشتقات آن استفاده شده كه 6 واژه به خدا، استناد داده شده است (شاكر و شكور) و بقیه واژه ها به صورت (اسم فاعل و مبالغه، فعل های ماضی و مضارع و امر) به غیر از خدا منسوب گردیده است، كه در آنها موضوعات مختلفی برای شكر از خدا، مطرح شده است و طبق آیه های، خود شكر توفیقی است كه خداوند رحمان، اسباب و وسایل آن را به بشر مرحمت فرموده است (كه البته خود شكر دیگری را می طلبد) تا خود انسان از منافع سپاس گزاری اش، (چه منافع معنوی و چه مادی مثل نگه داشتن و افزایش نعمت های موجود و بركت آنها، رهایی از عذاب اخروی و دنیوی و …) سودمند گردد و انسان باید در برابر اغوای شیطان كه انسان را از سپاس گزاری باز می دارد، ایستادگی كند.
کلیدواژگان: قرآن، شكر، اركان، شكر مادی، شكر معنوی، نتیجه های شكر كردن و شكر نكردن