این مقاله به بررسی “طهارت‌های سه‌گانه” (وضو، غسل و تیمم) بر اساس آیه 6 سوره مائده می‌پردازد. نویسنده با استناد به قرآن و سنت، کیفیت انجام این عبادات را شرح داده و به اختلاف نظرهای فقهی بین مذاهب اسلامی، به ویژه در مورد چگونگی شستن دست‌ها در وضو (از آرنج به پایین یا برعکس) و نیز مسح کردن پاها در مقابل شستن آنها، اشاره میکند.
در ادامه، شرایط و چگونگی انجام تیمم در صورت نبودن آب یا وجود عذر شرعی توضیح داده شده و بر ضرورت استفاده از خاکِ دارای گرد و غبار برای صحت تیمم تأکید میشود. در پایان، فلسفه و هدف این احکام، پاکیزگی معنوی و جسمی انسان و آسانگیری دین با قاعده “نفی حرج” بیان گردیده است.