این مقاله به بررسی حکم فقهی طواف در طبقه فوقانی مسجدالحرام برای معذوران می‌پردازد. در ابتدا با استناد به نصوص معتبر و فتاوای فقهای شیعه — از قدیم تا معاصر — تأکید می‌شود که وظیفه اولیه معذورین، انجام طواف مباشری است، حتی اگر با کمک دیگران صورت گیرد، و طواف نیابی برای آنان کافی نیست.
در بخش دوم، نظرات مراجع تقلید معاصر در مورد طواف از طبقه فوقانی مسجدالحرام — که به دلیل ازدحام جمعیت در طبقه همکف ممکن است تنها گزینه باشد — مورد بررسی قرار می‌گیرد. دیدگاه‌ها متفاوت است: برخی آن را مجزی می‌دانند، برخی فقط طواف نیابی در صحن مسجد را کافی می‌شمرند، و جمعی نیز احتیاط در جمع بین هر دو را واجب می‌دانند. مقاله در نهایت با نقد ادله هر دیدگاه، نتیجه می‌گیرد که در صورت عدم صدق عرفی «طواف حول الکعبه» بر طواف از طبقه فوقانی، یا شک در آن، وظیفه متوجه طواف نیابی یا جمع احتیاطی بین دو طواف می‌شود.