چکیده:
مسئله عصمت پیامبران از گناه از مسائلی است كه نقشی به سزا در اثبات یا انكار دیگر عقاید دینی دارد؛ از این رو، همواره یكی از دغدغه های فكری مسلمانان بوده و هست. نظر به اهمیت این مسئله، قرآن كریم نیز به آن پرداخته است. در این میان، برخی متفكران غیر مسلمان، آیات قرآن را دلیلی بر انكار عصمت پیامبران پنداشته اند؛ در حالی كه اغلب دانشمندان مسلمان آیات یاد شده را توجیهی قابل قبول كرده اند. در این میان، برخی از عالمان مسلمان نیز با ارائه آیاتی چند از قرآن، به اثبات عصمت پیامبران از گناه همت گماشته اند. ما در این نوشتار به دنبال بررسی مهمترین آیاتی هستیم كه به آنها برای اثبات عصمت پیامبران از گناه استناد شده است. در این میان، از میان متفكران مسلمان، علامه طباطبایی با روش تفسیری قرآن به قرآن، به طور مستقل به اثبات عصمت پیامبران از گناه پرداخته است؛ از این رو، محوریت این نوشتار، بررسی دیدگاه این متفكر بزرگ است، هرچند در مواردی نیز به دیدگاه دیگر متفكران استناد كرده ایم. بر اساس مهم ترین یافته های این تحقیق، عصمت پیامبران از گناه، تنها بر اساس برخی آیات قرآن كریم، قابل اثبات است و اغلب آیات مورد استناد در این باره، توانایی اثبات چنین آموزه ای را ندارند.
کلیدواژگان: عصمت، پیامبران، قرآن، گناه، معصوم