چکیده:
این متن بخشی از فرمان امام علی(ع) به مالک اشتر را بررسی می‌کند که بر اهمیت انتخاب اطرافیان صادق و پرهیز از چاپلوسی تأکید دارد. امام دستور می‌دهد که فرماندار باید همنشینان و مشاوران خود را از میان افراد راستگو و پاکدامن انتخاب کند، زیرا چاپلوسی حقایق را وارونه نشان می‌دهد و حاکم را از واقعیت‌ها دور می‌سازد. همچنین در محیطی که چاپلوسی رواج دارد، افراد شایسته دلسرد شده و فرصت‌طلبان تشویق می‌شوند.
در ادامه، متن به ضرورت رعایت عدالت در برخورد با مردم اشاره می‌کند؛ به گونه‌ای که نیکوکاران و خطاکاران یکسان دیده نشوند، زیرا این امر باعث دلسردی خوبان و جسارت بدان می‌شود. امام بر تنبیه خائن و تشویق خدمت‌گزار تأکید کرده و نتیجه‌ی اجتماعی این عدالت را ایجاد جامعه‌ای سالم و دور از فساد می‌داند.