چکیده:
فال در لغت به معنی طالع، بخت، شگون، اختر، پیش بینی و عاقبت گویی آمده است. علم فال علمی است كه به وسیله آن برخی از حوادث آینده دانسته می شود و این كار با گشودن قرآن كریم یا كتب بزرگان مانند دیوان حافظ و مثنوی مولوی و نظایر آن انجام می پذیرد.
استخاره نیز مانند فال به وسیله قرآن كریم و تسبیح صورت می گیرد و در فرهنگ عرب تفال و تطیر سابقه ای كهن دارد. ایرانیان به فال نیك مرواو به فال بد مرغوا می گفتند. از انواع فال، فال قهوه، فال نخود، فال ورق و دیگر فال‌ها در خور ذكر است. در برخی از منابع به سابقه تاریخی بعضی فال‌ها اشاره گردیده كه در این مقاله به نقل یكی دو مورد بسنده شده است.
كلید واژه: فال، تفال، استخاره، قرآن، دیوان حافظ