چکیده
بصائرالدرجات نوشتۀ محمّد بن حسن صفار و الارشاد فی معرفة حجج الله علی العباد اثر شیخ مفید، از کتاب‌های مهم حدیثی و تاریخی دو اندیشمند متعلّق به مکتب حدیثی قم و بغداد است. در این دو کتاب، معجزاتی به ائمۀ معصومین نسبت داده شده است که میتوان آن‌ها را در دو بخش کلی تقسیم بندی نمود: علم امام، و دخل و تصرّفات امام به اذن خداوند در عالم خلقت (ولایت تکوینی). در این مقاله تلاش شده است: به بررسی ابعاد مختلف حوزۀ اعجاز ائمۀ معصومین (ع) که در دو کتاب بصائر الدرجات و الارشاد مندرج اند، با رویکرد توصیفی – تحلیلی پرداخته شود. بررسی‌ها نشان میدهد: شیخ مفید نسبت به حسن صفار، پیرامون نقل معجزات ائمه (ع) دقّت بیشتری نشان داده است؛ و این مطلب حاکی از روش عقلگرایانۀ شیخ در برخورد با انبوه احادیث و روایات وارده در حوزۀ کرامات ائمه (ع) است.
کلیدواژه ها: معجزه؛ کرامت؛ ائمۀ معصومین (ع)؛ الارشاد؛ بصائرالدرجات