این مقاله به بررسی مفهوم «بهتان» (تهمت و افترا) از منظر اسلامی می‌پردازد و بر اساس آیات قرآن کریم و روایات ائمه معصومین (ع)، آن را گناهی بزرگ و آشکار می‌داند.
مطالب این نوشتار بر چند محور اصلی استوار است: نخست، تأکید بر زشتی و سنگینی بار گناه بهتان است که در آیات قرآن (مانند آیه ۵۸ سوره احزاب) و روایات (از جمله تشبیه سنگینی آن به کوه‌ها توسط امام صادق «علیه السلام») به آن پرداخته شده است. دوم، آثار مخرب اجتماعی این عمل، مانند نابودی آبروی افراد و تضعیف پیوندهای سالم اجتماعی مورد توجه قرار می‌گیرد. در نهایت، وظیفه شرعی و اجتماعی مسلمانان در قبال این پدیده شوم، نه بی‌تفاوتی، بلکه «تبری» و دوری جستن از فرد بهتان‌زننده و تصحیح افکار عمومی از طریق انکار و نهی از منکر عنوان شده است.