چکیده:
با دقّت در اهداف ارسال انبیاء و انتصاب امامان هدی، که اعتلای حقّ و تکامل نوع بشر در این راستا میباشد، میتوان برپایی حکومت صالحان را گامی بلند در تسهیل دستیابی آنان به این هدف یافت. زیرا حکومت الهی بر پا کننده آرمانها و ارزشهای والایی است که انسان را بهسوی کمال سوق میدهد و نابود کننده موانع این تکامل میباشد. بر اساس تعالیم پیشوایان دین، حکومت الهی که مجری احکام و معارف دین میباشد ناگزیر از حاکمان و کارگزاران صالح میباشد؛ و زیرا از مجریان ناپاک و نالایق امر صلاح و اهداف صحیح بر نخواهد آمد. از همین رو «تربیت کارگزاران» مسئلهای ضروری و گریزناپذیر برای هر حکومتی است. حکومت امام علی (ع)، بهعنوان الگویی مناسب جهت ارائه شاخصههای مطلوب دینی تربیت کارگزاران بوده و سیره عملی و نظری حضرت (ع)، مخصوصاً در دوره پنج ساله حکومت ایشان، این راه را بر هر جستجوگری، روشن نموده است. این پژوهش، تلاشی برای شناخت سیره تربیتی حضرت علی (ع) در رفتار با کارگزاران خویش است. لذا ابتدا به طرح معیارهای حکومت مطلوب و نامطلوب از دیدگاه امام (ع) پرداخته شده و سپس مباحث تربیتی، از جمله مبانی، اصول و روشهای تربیت کارگزاران مطرح شده است.
کلیدواژهها:رفتار شناسی، امام علی (ع)، تربیت.
فصول پایاننامه:
این پایاننامه در چهار بخش نگارش شده است:
بخش اول: «کلیات»
* طرح مسئله
* فرضیهها
* تبیین مفاهیم
* اهداف
بخش دوم: «حکومت و مدیریت اسلامی از دیدگاه امام علی (ع)»
* فصل اول: «سیاست و حکومت»
* فصل دوم: «مدیریت اسلامی از نگاه امام علی (ع)»
* فصل سوم: «نگاهی به عملکرد مدیریتی امام علی (ع)»
بخش سوم: «رفتارشناسی تربیتی امام علی (ع) با کارگزاران»
* فصل اول: «تربیت از نگاه امام علی (ع)»
* فصل دوم: «تربیت کارگزاران از نگاه امام علی (ع)»
بخش چهارم: «نتیجهگیری».