چکیده:
این رساله به برخی از این نسبت‌های ناروا اشاره شده است. به‌هرحال در نتیجه برداشت و استنباط اشتباه از تقیه، برخی از دانشمندان درباره مورد تقیه به اشتباه افتاده‌اند تا آنجا که در برخی از موارد که تقیه حرام بوده، تصور جواز یا لزوم تقیه را نموده‌اند. تقیه از طرفی مشخصه امامیه است و امامیه بران شناسایی می‌شوند و از طرفی دیگر وسیله‌ای برای تشیع و ایراد بر تشعیع گردیده که علت آن همان‌طور بدان اشاره شد، بی‌اطلاعی از حقیقت آن و دست نیافتن و به محتوای واقعی آن می‌باشد، کما اینکه در بسیاری از مباحث اختلافی بین مذاهب، علت اصلی همین مطلب است. لذا بایستی به طرزی شایسته در آن بسیاری از مباحث اختلافی بین مذاهب، علت اصلی همین مطلب است. لذا بایستی به طرزی شایسته در آن اندیشید و حق آن را ادا کرد، از طرفی به تبیین حقیقت تقیه از دیدگاه شیعه امامیه پرداخت تا تشنیعات بی‌جا و اشکالات ناروا برطرف گردد و از طرف دیگر مانع هرگونه استفاده سوء از این بخش دین گردد، لذا در این رساله به تبیین حقیقت می‌پردازیم.